3 mensen, eten en taal
Door: Wim
16 September 2014 | Turkije, Söke
Dit verslag is geschreven op de vroege ochtend van de 5e reisdag. We hebben overnacht in Tokat, de stad van de aubergines en kebab. Deze specialiteiten hebben we gisteren gegeten. De kebab Tokat bleek niet te vergelijken met de vleesafsnijdsels die wij kennen als kebab. Geroosterde stukken lamsvlees zijn gewikkeld in aubergines die op de grill bereid zijn. Tussen de aubergines waren plakjes geroosterde paprika en aardappel gevoegd. Het geheel op een bedje van pannenkoek dun brood belegd met tomaat en knoflook (idee voor de kookclub van de SWOP?). Dit kwam in indrukwekkende hoeveelheden. Zelfs grote eters kregen hun bordje niet leeg. Deze maaltijd is kenmerkend voor de kwaliteit van het eten tot dusver.
Onderweg zijn we vele behulpzame mensen tegengekomen. In de grote steden is het steeds lastig gebleken om ons hotel te vinden. Met kaart en TomTom kwamen we steeds dichtbij. Maar het laatste stukje werd divers keren een uitdaging door de verkeersdrukte, opgebroken wegen en eenrichtingsstraten (in andere richting dan volgens de TomTom). Beproefd middel is de auto parkeren en te voet verkennen. Als we iemand de weg vragen, willen mensen gerust de winkel sluiten en met je meelopen naar het hotel. Wim heeft iemand getroffen die hem mank lopend een kwartier lang naar het hotel begeleidde en daarna weer terug moest.lopen.
In de communicatie lopen we vaak tegen taalproblemen aan. Maar weinig Turken spreken een westerse taal. Zeker niet als je ze echt nodig hebt. Je komt ze wel tegen maar dan is het voor een gezellige babbel. Als we er niet pratend uitkomen, zijn er wel hulpmiddelen. We hebben iemand ontmoet met een smartphone met spraakherkenning. Wij spreken een tekst in, de smartphone vertaalt en voor het antwoord volgen we dezelfde weg. Bij het vragen naar de weg is ook eens gebruik gemaakt van google maps op de smartphone.
Tot slot voor nu een technische opmerking: we hebben nog wat problemen met het verkleinen van foto’s tot een formaat dat waarbenjij nu aankan. We werken eraan, maar tot nu toe konden we geen fotos’plaatsen :
Onderweg zijn we vele behulpzame mensen tegengekomen. In de grote steden is het steeds lastig gebleken om ons hotel te vinden. Met kaart en TomTom kwamen we steeds dichtbij. Maar het laatste stukje werd divers keren een uitdaging door de verkeersdrukte, opgebroken wegen en eenrichtingsstraten (in andere richting dan volgens de TomTom). Beproefd middel is de auto parkeren en te voet verkennen. Als we iemand de weg vragen, willen mensen gerust de winkel sluiten en met je meelopen naar het hotel. Wim heeft iemand getroffen die hem mank lopend een kwartier lang naar het hotel begeleidde en daarna weer terug moest.lopen.
In de communicatie lopen we vaak tegen taalproblemen aan. Maar weinig Turken spreken een westerse taal. Zeker niet als je ze echt nodig hebt. Je komt ze wel tegen maar dan is het voor een gezellige babbel. Als we er niet pratend uitkomen, zijn er wel hulpmiddelen. We hebben iemand ontmoet met een smartphone met spraakherkenning. Wij spreken een tekst in, de smartphone vertaalt en voor het antwoord volgen we dezelfde weg. Bij het vragen naar de weg is ook eens gebruik gemaakt van google maps op de smartphone.
Tot slot voor nu een technische opmerking: we hebben nog wat problemen met het verkleinen van foto’s tot een formaat dat waarbenjij nu aankan. We werken eraan, maar tot nu toe konden we geen fotos’plaatsen :
-
19 September 2014 - 09:51
Marlies:
Hoi Pascal,
Leek mij ook wel wat dat picture resize programma. Maar toen ik het wilde downloaden gaf mijn AVG virusscanner een waarschuwing voor een bedreiging. Dus heb ik het toch maar niet geïnstalleerd.
Loes en Wim, bedankt voor jullie verslag. Leuk om te lezen hoe jullie het land en de mensen en niet te vergeten het eten ervaren.
En ik zie uit naar de volgende foto's.
groetjes, Marlies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley