13 Het slot
Door: Wim
09 Oktober 2014 | Turkije, Söke
Geschreven in de middag van 9 oktober
Vanuit Cappadocia zijn we in 2 flinke dagtrajecten terug gereden naar onze basis in Kusadasi. Om de afstanden in een redelijke tijd te kunnen afleggen hebben we zo veel mogelijk gebruik gemaakt van tolwegen. Nu wil het toeval dat de reisdagen over tolwegen samenvallen met een belangrijke Islamitische feest; het offerfeest. De Turkse staat maakt bij die gelegenheid de tolwegen tolvrij. Dat was een leuk (ongepland) voordeeltje. Een ander voordeel van het rijden op de feestdagen was het vrijwel ontbreken van vrachtverkeer. Daarentegen zijn er veel onervaren chauffeurs op de weg in aftandse, met draadjes aan elkaar hangende auto’s. Voor de autoliefhebbers: Renault 12, 11 en 9. Fiat 131 Mirafiori. Het is dan extra opletten op de weg. De chauffeurs rijden extreem langzaam en houden liefst de stippelstreep tussen de rijstroken midden onder de motorkap. Ondanks alle hindernissen heeft Loek ons veilig naar huis gereden..
Onderweg kwamen we een groot aantal tentenkampen tegen. Meestal enkele tientallen grote tenten bij een Koerdisch dorp. Niet duidelijk is of hier vluchtelingen uit Syrië ondergebracht zijn of dat de tenten voor landarbeiders zijn, die meetrekken met de oogstwerkzaamheden. Soms zagen we bij zo’n kamp een aantal personenbusjes staan. Dat wijst meer op landarbeiders dan op vluchtelingen. We hebben nergens een vlag gezien van een hulporganisatie zoals UNHCR.
Dit laatste verslag schrijf ik vanuit ons luxe resort in Kusadasi. Daar zijn 2 van onze zonen ook aangekomen. Omdat alles hier werkt zoals dat hoort, valt er niet veel interessants meer te berichten. Avonturen aan de bar en rond het zwembad houden we maar voor ons.
Als er geen gekke dingen gebeuren, eindigt hier de rapportagereeks van onze reis door Turkije. We concluderen dat Turkije een prettig land is om doorheen te rijden. De mensen zijn vreselijk aardig en gastvrij. De natuur en cultuur zijn veelzijdig. De keuken is prima. In de reisverslagen heb ik een poging gedaan om de meest opmerkelijke ervaringen door te geven
Vanuit Cappadocia zijn we in 2 flinke dagtrajecten terug gereden naar onze basis in Kusadasi. Om de afstanden in een redelijke tijd te kunnen afleggen hebben we zo veel mogelijk gebruik gemaakt van tolwegen. Nu wil het toeval dat de reisdagen over tolwegen samenvallen met een belangrijke Islamitische feest; het offerfeest. De Turkse staat maakt bij die gelegenheid de tolwegen tolvrij. Dat was een leuk (ongepland) voordeeltje. Een ander voordeel van het rijden op de feestdagen was het vrijwel ontbreken van vrachtverkeer. Daarentegen zijn er veel onervaren chauffeurs op de weg in aftandse, met draadjes aan elkaar hangende auto’s. Voor de autoliefhebbers: Renault 12, 11 en 9. Fiat 131 Mirafiori. Het is dan extra opletten op de weg. De chauffeurs rijden extreem langzaam en houden liefst de stippelstreep tussen de rijstroken midden onder de motorkap. Ondanks alle hindernissen heeft Loek ons veilig naar huis gereden..
Onderweg kwamen we een groot aantal tentenkampen tegen. Meestal enkele tientallen grote tenten bij een Koerdisch dorp. Niet duidelijk is of hier vluchtelingen uit Syrië ondergebracht zijn of dat de tenten voor landarbeiders zijn, die meetrekken met de oogstwerkzaamheden. Soms zagen we bij zo’n kamp een aantal personenbusjes staan. Dat wijst meer op landarbeiders dan op vluchtelingen. We hebben nergens een vlag gezien van een hulporganisatie zoals UNHCR.
Dit laatste verslag schrijf ik vanuit ons luxe resort in Kusadasi. Daar zijn 2 van onze zonen ook aangekomen. Omdat alles hier werkt zoals dat hoort, valt er niet veel interessants meer te berichten. Avonturen aan de bar en rond het zwembad houden we maar voor ons.
Als er geen gekke dingen gebeuren, eindigt hier de rapportagereeks van onze reis door Turkije. We concluderen dat Turkije een prettig land is om doorheen te rijden. De mensen zijn vreselijk aardig en gastvrij. De natuur en cultuur zijn veelzijdig. De keuken is prima. In de reisverslagen heb ik een poging gedaan om de meest opmerkelijke ervaringen door te geven
-
09 Oktober 2014 - 17:59
Marlies:
Nou , dat was een mooie reis hoor! Bedankt voor jullie verslag. Ik heb het vol belangstelling gevolgd. Fijn dat alles goed is gegaan. Nu nog een weekje vakantie. Veel plezier en geniet er van ,
Groetjes,
ook voor Pascal en Martijn . -
12 Oktober 2014 - 13:27
Marianne:
Mooi reisverslag, nu nog even genieten voor jullie naar huis gaan.Een goede terugreis gewenst.
Groetjes Marianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
