12 terugreis

Geschreven in de middag van 5 oktober

Met het vertrek van de Home stay is de terugreis naar Kusadasi begonnen. We hebben de afstand in drie flinke dagetappes verdeeld. Voor de eerste dagetappe hadden we vooraf geen hotel gereserveerd. We hielden de mogelijkheid open om een tweede nacht in de Home stay te verblijven. De ervaringen bleken bijzonder, maar geen reden om langer te blijven. Ook wilden we de keuze van het volgende hotel laten afhangen van de veiligheidssituatie aan de Turkse grens. Van reizigers hoorden we dat de grens zwaar bewaakt wordt door een grote Turkse troepenmacht.Voor de zekerheid zijn we toch maar een eind van de grens weggereden. Wel moesten we op zoek naar een overnachtingsplek. Tegen de avond hebben we een grote vstad opgezocht. Een inwoner van die stad verwees ons naar een zeer luxe hotel aan de rand. Toen we dat gevonden had, bleek het een chique 5-sterrenhotel. Wij vonden dat we dat wel verdiend hadden na 3 nachten van primitief verblijf met bijvoorbeeld voetstap w.c.’s. Het viel buiten al op dat er alleen een bedrijfsauto voor de deur stond en ook een hele verzameling witgoed (wasmachines, koelkasten e.d.). Binnen waren alleen enkele werklui aanwezig. Kortom het hotel was gesloten wegens ernstige waterlekkages. Dus geen luxe hotel. De werklui wisten een adresje in de stad. Het was een vakantieverblijf voor mensen die in het Turkse onderwijs werken. Per telefoon werd onze komst aangemeld. Er waren nog twee kamers vrij. Via dit toevallige kanaal zijn we toch nog heel aardig terecht gekomen.
De volgende stop was in Cappadocië. Daar hadden we vooraf een hotel geboekt met illusies van een grotwoning. Grotwoningen en grillig gevormde steenklompen zijn kenmerkend voor Cappadocië. Vanaf het dakterras maar ook vanuit de kamer hebben we een prachtig uitzicht op de rotspilaren en de hete luchtballonnen die aan de rand van de dag vlak bij ons hotel opstijgen en dalen.
Bij een bezoek aan een van de openluchtmusea hier, werden we aangesproken door een Turk met talenkennis. Hij hield ons een unieke kans voor om een demonstratie bij te wonen van jonge mensen die hun werk tonen. Dat moest wel snel om niet voor een gesloten deur te staan. Met de opmerkelijk accurate routebeschrijving waren we snel ter plekke. Toen we de “school” binnenkwamen, werd al snel duidelijk dat we lekker waren genaakt voor een verkoopdemonstratie van handgeweven tapijten. De verkopers waren goed. Meer dan 5 mensen waren uren bezig om ons vieren te interesseren in hun producten. Tot hun grote teleurstelling wilden we niets kopen. Loek niet omdat hij niet onder druk wil beslissen voor een product waarvoor hij zich nog niet heeft voorbereid en ook nog op een moment dat hij niet zelf heeft gekozen. De aangeboden prijs was nu of nooit weer. Dan maar niet. Wim niet omdat hij geen enkele interesse heeft in dergelijke producten. Dat was de verkopers al zeer duidelijk gemaakt met lichaamstaal. In een klein gesprekje is dat ook verbaal nog eens krachtig bevestigd.
Na dit intermezzo gaan we weer verder met toeristische activiteiten. In twee dagetappes willen we weer terug naar Kusadasi.