6 de bergen in
Door: Wim
21 September 2014 | Turkije, Söke
Dit verslag is geschreven in de avond van de 10e reisdag (zondag 21 september). Aan de kust van de Zwarte Zee hebben we overwegend regen gehad. Voor ons is dat in Turkije een bijzondere gewaarwording. Het zijn meteen niet een paar druppels maar zware buien met hagel en bliksemschichten. Geen wonder dat de stroom uitviel bij Sumela. Later gebeurde hetzelfde in Trabzon. Ons hotel was daar wel van een betere categorie. Na enkele seconden werd een noodaggregaat ingeschakeld. De stad bleef donker. Gelukkig hadden we die avond vroeg gegeten en waren we al vóór de stroomuitval terug in ons hotel.
Ongeveer 60 km oostelijk van Trabzon hebben we de Zwarte Zee verlaten om aan ons bergtraject te beginnen. Dat was meteen de laatste glimp van een zee tot onze terugkeer in Kusadasi. Zoals in de Lonely Planet beloofd, was het eerste bergtraject erg mooi. De bergen waren kaal en ruig. In het rivierdal waren enkele stuwdammen gebouwd waardoor de wildstromende bergrivier flink breed is geworden en een mooie nieuwe weg was/wordt aangelegd. Deze weg is nog niet helemaal af. Gedeelten daarvan waren onverhard met veel kuilen en richels. De chauffeur had het erg druk met het vermijden van de ergste oneffenheden. Het rijtempo moesr worden aangepast aan de omstandigheden. We kwamen daardoor maar net voor zonsondergang aan bij het bergpension waar we twee nachten geboekt hadden.
In het pension werden we weer zeer hartelijk ontvangen. Het huis ligt een stuk hoger dan de weg. Zoals gebruikelijk in deze omgeving is een soort kabelbaantje aangelegd om van de weg naar het huis vracht te vervoeren. Onze koffers gingen op een platte kar die op gemotoriseerde wijze aan kabels naar boven werd getransporteerd. Wij moesten helaas op eigen kracht boven komen. Dat is een pittig klimmetje. De houder van het pension houdt een aantal bijenkasten. Normaal serveert hij de eigen honing aan de gasten. Door de bijenziekte die hier ook heeft toegeslagen. moest ook honing van buiten worden bijgekocht. De honing is dikker dan de honing die wij in Nederland bij de supermarkt kopen.
Ongeveer 60 km oostelijk van Trabzon hebben we de Zwarte Zee verlaten om aan ons bergtraject te beginnen. Dat was meteen de laatste glimp van een zee tot onze terugkeer in Kusadasi. Zoals in de Lonely Planet beloofd, was het eerste bergtraject erg mooi. De bergen waren kaal en ruig. In het rivierdal waren enkele stuwdammen gebouwd waardoor de wildstromende bergrivier flink breed is geworden en een mooie nieuwe weg was/wordt aangelegd. Deze weg is nog niet helemaal af. Gedeelten daarvan waren onverhard met veel kuilen en richels. De chauffeur had het erg druk met het vermijden van de ergste oneffenheden. Het rijtempo moesr worden aangepast aan de omstandigheden. We kwamen daardoor maar net voor zonsondergang aan bij het bergpension waar we twee nachten geboekt hadden.
In het pension werden we weer zeer hartelijk ontvangen. Het huis ligt een stuk hoger dan de weg. Zoals gebruikelijk in deze omgeving is een soort kabelbaantje aangelegd om van de weg naar het huis vracht te vervoeren. Onze koffers gingen op een platte kar die op gemotoriseerde wijze aan kabels naar boven werd getransporteerd. Wij moesten helaas op eigen kracht boven komen. Dat is een pittig klimmetje. De houder van het pension houdt een aantal bijenkasten. Normaal serveert hij de eigen honing aan de gasten. Door de bijenziekte die hier ook heeft toegeslagen. moest ook honing van buiten worden bijgekocht. De honing is dikker dan de honing die wij in Nederland bij de supermarkt kopen.
-
21 September 2014 - 21:18
MARLIES:
leuk om jullie berichten te lezen. Ik blijf jullie volgen. groetjes -
21 September 2014 - 23:06
Petra Van Der Zande:
Loes, Wim en familie, ik lees en volg jullie verhalen met belangstelling. Jullie maken weer hele bijzondere dingen mee. Geniet ervan. Ga zelf morgen naar Zanzibar, dat is andere koek, ha, ha. Groetjes. -
22 September 2014 - 14:38
Magda:
Ik zou hier toch te oud voor zijn,daarom is het juist zol leuk om zo,n verslag te lezen
ik volg ook het wel en wee van Erica Dus fantaseer soms in Afrika dan weer in Turkije.
Maar langs de Rotte Meren is het ook mooi O,zo!!!
Groetjes Magda..
-
22 September 2014 - 14:40
Jempi En Anne Marie Welkenhuyzen:
Mail van jean-Paul gekregen en meteen gekeken, leuke manier om ervaringen te delen, doe JP de groeten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
